Diagnostic accuracy of cytology for canine osteosarcoma compared to histopathology

PICO question What is the sensitivity and specificity of cytology as a test for canine osteosarcoma when compared to histopathology as a gold standard?   Clinical bottom line Category of research question Diagnosis The number and type of study designs reviewed Overall, four diagnostic validity studies (two prospective and two retrospective) were critically appraised Strength of evidence Weak to moderate Outcomes reported There is evidence of moderate strength to support that cytology is highly sensitive and specific for diagnosing histologically confirmed osteosarcomas as mesenchymal malignant neoplasms (cytological diagnosis of sarcoma). Evidence of weak strength suggests that the sensitivity and specificity of cytology for identifying the exact histotype (cytological diagnosis of osteosarcoma) are low and high, respectively. Finally, there is currently evidence of weak strength indicating that the sensitivity and specificity of cytology are comparable to that of preoperative histopathology after incisional biopsy for the diagnosis of canine osteosarcoma Conclusion Based on the available evidence, the diagnostic accuracy of cytology in diagnosing histologically confirmed osteosarcomas as sarcomas is high, whereas a confident conclusion cannot be drawn regarding the diagnostic accuracy of cytology for the identification of the exact histotype (cytological diagnosis of osteosarcoma). There is currently scant evidence suggesting that cytology has comparable diagnostic accuracy to preoperative histopathology (i.e. after incisional biopsy) for the diagnosis of canine osteosarcomas, however, more studies are warranted to confirm these results   How to apply this evidence in practice The application of evidence into practice should take into account multiple factors, not limited to: individual clinical expertise, patient’s circumstances and owners’ values, country, location or clinic where you work, the individual case in front of you, the availability of therapies and resources. Knowledge Summaries are a resource to help reinforce or inform decision making. They do not override the responsibility or judgement of the practitioner to do what is best for the animal in their care

Capillary hemoglobin electrophoresis of healthy and anemic dogs: quantification, validation, and reference intervals of hemoglobin fractions

Despite the advances in canine medicine and the rapid gaining of attention of canine models in biomedical field and particularly in hemoglobin genes research, the studies on canine hemoglobin composition are sparse with ambiguous findings. Our aim was: i) to investigate the electrophoretic pattern of canine hemoglobin and the possible effects of age, sex, and anemia using a capillary electrophoresis assay, and ii) to validate this assay and calculate reference intervals (RIs) for canine hemoglobin fractions. Blood samples were collected from 53 healthy and 42 dogs with regenerative and non-regenerative anemias. The Sebia Capillarys 2 flex-piercing was used for hemoglobin analysis and it was validated using canine blood samples. R statistical language was employed for the statistical analyses. A major hemoglobin fraction (named HbA0) and a minor one (named HbA2) were identified in 100% and 47.4% of samples, respectively. The within-run and between-run CV was 0.1% for HbA0, and 9.1% and 11.2% for HbA2, respectively. The extremely narrow range of HbA0 and HbA2 values hampered a linearity study using canine blood samples. The RIs for HbA0 and HbA2 were 98.9-100% and 0-1.1%, respectively. HbA0 and HbA2 values were not significantly correlated with age (P = 0.866) or reticulocyte count (P = 0.731). No differences were observed in the median HbA0 and HbA2 between the two sexes (P = 0.887), and healthy and anemic dogs (P = 0.805). In conclusion, the capillary electrophoresis revealed a major hemoglobin fraction and an inconsistently present minor fraction. No effect of age, sex, anemia, or regenerative status of anemia was detected. The assay used was validated and RIs were generated, so as to be suitable for use in future investigations

Reference intervals for canine hematologic analytes using Siemens ADVIA 120

Η γενική εξέταση του αίματος (ΓΕΑ) θεωρείται μείζονος σημασίας για την εκτίμηση του επιπέδου υγείας των ζώων συντροφιάς. Ωστόσο, για την ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων απαιτούνται ακριβείς τιμές αναφοράς. Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωταρχικός στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η εξαγωγή τιμών αναφοράς για τις παραμέτρους της ΓΕΑ στον σκύλο, με τη βοήθεια του Advia 120, ενός, ευρέως χρησιμοποιούμενου στην κτηνιατρική, αυτόματου αιματολογικού αναλυτή. Δευτερευόντως, διερευνήσαμε εάν απαιτείται διαχωρισμός των τιμών αναφοράς της ΓΕΑ με βάση το φύλο των σκύλων, καθώς και αν το μέγεθος της φυλής μπορεί να επηρεάσει τις τιμές αναφοράς της ΓΕΑ. Τα ζώα επιλέχθηκαν από το ιατρικό αρχείο της πανεπιστημιακής κλινικής ζώων συντροφιάς του Τμήματος Κτηνιατρικής του Α.Π.Θ. Τον παραπάνω πληθυσμό αποτελούσαν 284 αρσενικοί και θηλυκοί σκύλοι διαφόρων φυλών. Το σύνολο των σκύλων ταξινομήθηκε σε 3 ομάδες με βάση το μέγεθος της φυλής (μικρού, μεσαίου, μεγάλου). Οι τιμές αναφοράς υπολογίστηκαν μη παραμετρικά, χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα της ΓΕΑ των σκύλων που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη. Προκειμένου να αποφασιστεί εάν απαιτείται ο διαχωρισμός των τιμών αναφοράς της ΓΕΑ με βάση το φύλο, εφαρμόστηκαν τόσο στατιστικά όσο και μη στατιστικά κριτήρια. Ανάλογα με την κατανομή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε σύγκριση μέσων ή διαμέσων, με σκοπό να ελεγχθεί η πιθανή επίδραση του μεγέθους της φυλής στις τιμές της ΓΕΑ. Εννέα ζώα αποκλείστηκαν από τη μελέτη, λόγω της ύπαρξης φανερώς ακραίων τιμών στη ΓΕΑ. Σε γενικές γραμμές, οι τιμές αναφοράς που υπολογίστηκαν στην παρούσα εργασία είναι παρόμοιες με αυτές που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Επιπλέον, με βάση την εφαρμογή των στατιστικών κριτηρίων, υποδεικνύεται ότι για κάποιες παραμέτρους της ΓΕΑ απαιτούνται διαφορετικές τιμές αναφοράς για τα δύο φύλα. Παρόλα αυτά, από κλινικοεργαστηριακής απόψεως, ο διαχωρισμός των τιμών αναφοράς αμφισβητείται και πιθανώς δεν είναι αναγκαίος. Επίδραση του μεγέθους της φυλής παρατηρήθηκε στις τιμές αναφοράς της ΓΕΑ. Οι τιμές αναφοράς που παρουσιάζονται στην παρούσα εργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως οδηγός για την ερμηνεία των αποτελεσμάτων της ΓΕΑ στους σκύλους και να «υιοθετηθούν» από κτηνιατρικά εργαστήρια που χρησιμοποιούν τον αιματολογικό αναλυτή Advia 120. Τέλος, με βάση τα αποτελέσματά μας, το μέγεθος της φυλής θα πρέπει, πιθανώς, να λαμβάνεται υπ’ όψιν κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων της ΓΕΑ.Hematologic investigation is essential for the evaluation of health status of companion animals. Appropriate and accurate reference intervals (RIs) are required for the interpretation of laboratory results. Thus, the primary aim of the present study was to establish canine complete blood count (CBC) RIs using Advia 120, a widely used in veterinary medicine automated hematology analyzer. Additional objectives were to evaluate sex as a partitioning factor of RIs and to investigate the effect that breed size has on CBC RIs. Reference individuals were selected by indirect sampling method from the medical records of a veterinary teaching hospital. The reference population comprised 284 adult dogs of both sexes and various breeds. The reference individuals were allocated into 3 groups based on breed size (small-sized, medium-sized and large-sized breeds). Complete blood count results from the dogs that met the inclusion criteria were used for the nonparametric calculation of RIs. Statistical and nonstatistical criteria were employed in order to decide whether sex-specific RIs are needed. Depending on the data distributions, mean or median comparisons were used to determine the effect of breed size and lifestyle on CBC results. Nine outliers were detected based on CBC results. The estimated RIs were generally comparable to those previously reported in the literature. Sex-dependent partitioning of RIs was indicated by the statistical criteria for a few analytes. From a clinicopathologic point of view though, sex-dependent partitioning of RIs is questioned and seems not to be required. Breed size appears to have an effect on CBC RIs. The RIs determined in the present study can be used as a guide for the interpretation of CBC results in dogs and can potentially be adopted by veterinary laboratories using Advia 120. Finally, based on the results of this study, breed size should probably be considered when interpreting CBC results

Effect of subchronic oral exposure to zearalenone on hematological and biochemical parameters, redox status and reproductive system of adult rabbit bucks

Zearalenone (ZEN) is a non-steroid estrogenic mycotoxin produced by Fusarium spp moulds, which has been established as a reproductive toxicant for various species, while it also possesses haematotoxic, hepatotoxic, nephrotoxic, immunotoxic and prooxidant properties. The aim of the present study was to determine the effect of a low, naturally occurring concentration of ZEA (50μg/kg BW) on subchronically exposed rabbit bucks, in terms of their haematological, biochemical, redox status, and reproductive parameters. Ten clinically healthy adult bucks were assigned in the present study. Toxin solution was prepared by suspending purified ZEA into dimethyl sulfoxide (DMSO) up to the desired dose of 50μg/kg BW. The experimental period was equally allocated into a 7-week control and treatment period, respectively. During the control period, the animals were orally dosed with 0.5 ml of water and were sampled once weekly for blood and semen. During the treatment period, the animals were orally dosed with 0.5ml of DMSO/ZEA solution and were sampled in a similar manner. Complete blood counts were carried out on ADVIA 120 (Siemens Healthcare Diagnostics, USA), while Giemsa-stained smears were also examined. Sera samples were assayed in the analysers Flexor E (Vital Scientific NV, The Netherlands) and AVL 9180 Electrolyte Analyser (Roche Diagnostics, Belgium) for the concentration of the following analytes: total proteins, albumin, globulins, glucose, cholesterol, triglycerides, total calcium, inorganic phosphorus, potassium, sodium, urea, creatinine, ALP, ALT, AST, GGT and total bilirubin. Serum redox status was determined using d-ROMs test (Diacron Labs Srl, Italy). Serum testosterone concentration was measured on Immulite 1000 (Siemens Healthcare Diagnostics, USA). Semen samples were evaluated in terms of i) sperm kinetics using the Sperm Class Analyzer (Microptic SL, Spain], ii) sperm viability using calcein-propidium iodide double stain, iii) sperm morphology using Spermblue® stain, and iv) nuclear DNA integrity using acridine orange stain. At the end of the experiment, samples were obtained from liver, kidneys, adrenals, testes, and epididymides for histopathological examination. Statistical analysis was conducted with a repeated-measures mixed model. During the ZEA treatment period, the values of RDW, MPV, WBC, AST, total bilirubin, as well as monocyte and eosinophil counts were significantly increased compared to the control period, whereas a statistically significant decrease was observed in the concentrations of urea, creatinine, glucose, calcium, potassium, and sodium. In terms of the reproductive parameters, BCF values were significantly increased during the ZEA treatment period, as were the percentages of spermatozoa with head and midpiece abnormalities, and defective nuclear chromatin, when compared to the control period. Histopathological examination of liver and kidneys revealed vacuolar degeneration of hepatic and renal proximal tubular cells. In conclusion, under the present experimental conditions, ZEA induced several clinicopathological alterations in exposed rabbit bucks, which were suggestive of inflammation with a possible hypersensitivity component, mild hepatic damage and dysfunction and potential renal tubular damage and/or intestinal malabsorption. Concerning the reproductive system, ZEA seems to induce some mild alterations in reproductive parameters. Interestingly, the low concentration of ZEA did not seem to affect the bucks’ oxidative status by account of the selected biomarker.Η ΖΕN είναι μια μη στεροειδής, οιστρογόνος μυκοτοξίνη, η οποία έχει καταγεγραμμένη τοξική δράση στο αναπαραγωγικό σύστημα, καθώς και αιματοτοξική, ηπατοτοξική, νεφροτοξική, ανοσοτοξική και προοξειδωτική δράση. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη της επίδρασης μιας χαμηλής δόσης ΖΕN (50μg/kg) χορηγούμενης μακροχρονίως στις αιματολογικές και βιοχημικές παραμέτρους, την οξειδοαναγωγική κατάσταση του αίματος, καθώς και το αναπαραγωγικό σύστημα αρσενικών κονίκλων. Δέκα αρσενικοί, κλινικά υγιείς ενήλικες κόνικλοι εντάχθηκαν στον πειραματικό πληθυσμό της μελέτης. Η παρασκευή του διαλύματος ΖΕΝ πραγματοποιήθηκε με τη διασπορά κονιορτοποιημένης μυκοτοξίνης σε διαλύτη διμεθυλο σουλφοξείδιο. Ο πειραματικός σχεδιασμός περιελάμβανε 7 εβδομάδες ελέγχου και 7 εβδομάδες χορήγησης τοξίνης. Κατά την περίοδο ελέγχου, οι κόνικλοι λάμβαναν καθημερινά per os 0,5 ml νερού, ενώ πραγματοποιούνταν λήψεις δειγμάτων αίματος και σπέρματος ανά εβδομάδα. Κατά την περίοδο χορήγησης, οι κόνικλοι λάμβαναν καθημερινά 0,5 ml διαλύματος τοξίνης, ενώ τα δείγματα αίματος και σπέρματος λαμβάνονταν κατά τον ίδιο τρόπο. Στα δείγματα ολικού αίματος πραγματοποιήθηκε γενική εξέταση (ADVIA 120, Siemens Healthcare Diagnostics, Η.Π.Α.) και κυτταρολογική εξέταση των επιχρισμάτων. Στα δείγματα ορών προσδιορίστηκε η συγκέντρωση των παρακάτω βιοχημικών παραμέτρων (Flexor E, Vital Scientific N.V., Ολλανδία· AVL 9180 Electrolyte Analyser, Roche Diagnostics, Βέλγιο): ολικές πρωτεΐνες, λευκωματίνη, σφαιρίνες, χολοστερόλη, τριγλυκερίδια, γλυκόζη, ολικό ασβέστιο, ανόργανος φωσφόρος, νάτριο, κάλιο, ουρία, κρεατινίνη, ALP, ALT, AST, γ-GT, και ολική χολερυθρίνη. Δείγματα ορών εξετάστηκαν για τη συγκέντρωση των δραστικών μεταβολιτών οξυγόνου (ROMs) (Diacron Labs S.r.l., Ιταλία) και τη συγκέντρωση βασικών επιπέδων τεστοστερόνης (Immulite 1000, Siemens Healthcare Diagnostics, Η.Π.Α.). Τα δείγματα σπέρματος εξετάστηκαν ως προς: i) τις κινητικές παραμέτρους των σπερματοζωαρίων με τη χρήση του Sperm Class Analyzer (Microptic S.L., Automatic Diagnostic Systems, Ισπανία), ii) τη ζωτικότητα των σπερματοζωαρίων με την εφαρμογή διπλής φθορίζουσας χρώσης καλσεΐνης-ιωδιούχου προπιδίου, iii) τη μορφολογία των σπερματοζωαρίων με τη χρήση της χρωστικής Spermblue® και iv) την ακεραιότητα της πυρηνικής χρωματίνης με τη χρήση της φθορίζουσας χρωστικής πορτοκαλόχρωμης ακριδίνης. Με το πέρας του πειραματισμού, ελήφθησαν δείγματα ήπατος, νεφρών, επινεφριδίων, όρχεων και επιδιδυμίδων, προκειμένου να εξεταστούν ιστολογικά. Η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε με την εφαρμογή ενός μικτού γραμμικού μοντέλου επαναλαμβανόμενων μετρήσεων. Κατά την περίοδο έκθεσης στη ΖΕΝ παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική αύξηση των τιμών των παραμέτρων RDW, MPV, WBC, AST, της ολικής χολερυθρίνης, καθώς και των απόλυτων αριθμών των μονοκυττάρων και των εωσινοφίλων, ενώ αντιθέτως, οι συγκεντρώσεις της ουρίας, της κρεατινίνης, της γλυκόζης, του ολικού ασβεστίου, του καλίου και του νατρίου μειώθηκαν σημαντικά. Κατά την περίοδο έκθεσης στη ΖΕΝ, η παράμετρος BCF αυξήθηκε σημαντικά, καθώς και το ποσοστό των σπερματοζωαρίων με μορφολογικές ανωμαλίες κεφαλής και μέσου τμήματος, και το ποσοστό των σπερματοζωαρίων με διαταραχές ακεραιότητας της πυρηνικής χρωματίνης. Η ιστοπαθολογική εξέταση κατέδειξε την παρουσία κυτταροπλασματικής κενοτοπίωσης στα ηπατικά κύτταρα και τα επιθηλιακά κύτταρα των εγγύς νεφρικών ουροφόρων σωληναρίων. Συμπερασματικά, υπό τις παρούσες πειραματικές συνθήκες, η χορήγηση ΖΕΝ σχετίστηκε με την παρουσία φλεγμονώδους απόκρισης ή/και αντίδρασης υπερευαισθησίας, ήπιας ηπατοκυτταρικής βλάβης και ηπατικής δυσλειτουργίας, πιθανής νεφρικής βλάβης και/ή διαταραχής στην εντερική απορρόφηση. Αντιθέτως, οι περισσότερες παρατηρούμενες σημαντικές μεταβολές στις ποιοτικές παραμέτρους του σπέρματος θεωρούνται περιορισμένης βιολογικής σημασίας, καθώς με τα μέχρι σήμερα βιβλιογραφικά δεδομένα δεν αναμένεται να επηρεάσουν τη γονιμότητα των κονίκλων